"Czas teraźniejszy i czas, który minął,

Razem obecne są chyba w przyszłości,

A przyszłość jest zawarta w czasie, który minął.

Jeżeli wszelki czas jest teraźniejszy wiecznie,

Niczym okupić nie daje się czas.

Co mogło było być, jest abstrakcją

I ciągle trwa jako możliwość.

Jedynie w świecie spekulacji.

Co mogło było być i to, co było,

Jeden na kres, teraźniejszy wiecznie.

Echo stąpania dudni nam w pamięci

Przejściem, w któreśmy sami nie wchodzili nigdy,

Ku drzwiom zamkniętym, których nie otwieraliśmy nigdy,

Do różanego ogrodu."

T.S. Eliot, Burnt Norton, tłum. Czesław Miłosz 


Reposted from dubitoergo